Kırıkkale‘de 4 yıl önce boşandığı eşi tarafından 10 yaşındaki çocuğunun gözleri önünde boğazı kesilerek öldürülen bir anne o. Tıpkı 3 mart 2009 tarihinde eski erkek arkadaşı Cem Garipoğlu tarafından parçalanarak öldürülen Münevver Karabulut, İstanbul ’da tanıştığı bir erkeğin ilişki teklifini reddettiği için öldürülen 17 yaşındaki Helin Palandöken, Mersin’ de 11 şubat 2015’te evine dönmek üzere bindiği minibüste vahşice öldürülen Özgecan Aslan , Yalova’da daha 6 yaşındayken cinsel saldırı sebebiyle kaybettiğimiz Eylül Umutlu ve daha duyulmamış ülkemizin nice kadınları gibi.
Toplumumuzdaki değer sistemi, geleneksel yapılaşma teoride kalınan gelişmelere karşın; kadınlarımıza uğratılan baskıları, söz hakkının tanımamasını, okula gönderilmemesini, vücudunun bir mal gibi pazarlanarak obje gibi kullanılmasını, bir erkekle aynı işte çalışmasına rağmen daha düşük ücret almasını normal karşılıyor.
Ataerkil kültürümüz, sosyo-kültürel düzenimiz kadını geri planda konumlandırıyor. Erkek ise bu düzeni korumak için kendince şiddet ve öldürme eylemlerine başvuruyor. Örneğin bir kadının kimlik arayışı yoldan çıkmak olarak algılanıyor. 
Bazı ulusal düzenlemelere değinmek istiyorum. Hukukun en üstün mevzuatından anayasayla başlayalım.
T.C. anayasası md.10 “Herkes dil, ırk, renk, cinsiyet, siyaset, düşünce, felsefi, inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle kamu önünde eşittir” der. 2004 ek fıkra “Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir, devlet bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür.” der. 41. madde “Aile Türk toplumunun temelidir ve eşler arasında eşitliğe dayanır .” der.
Md.50 ile kimsenin yaşına, cinsiyetine ve gücüne uymayan işlerde çalıştırılmayacağı ,küçükler ve kadınlar ile bedeni ve ruhi yetersizliği olanların çalışma şartları bakımından özel olarak korunacağı hükme bağlanmıştır.
4857 sayılı İş Kanun’u , 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunda da bu konuya yer vermiştir.
Kadının öncelikle insan olduğu unutulmadan tüm insan haklarından, her ortamda, her hal ve şartta yararlanması gerekir. Bu teoride kalmamalıdır. İndirimlerle teşvik edilmemelidir. Biraz da ülkemizde görülmüş indirimlere bakalım.
“Tecavüz ederken yakalandı yarım kaldı”, ‘’Mahkemeye takım elbiseyle geldi” gibi indirimlerinin uygulandığı adalet sistemi yaşatılanlara öyle cevaplar verdi ki verilen kararlarla utandık insanlığımızdan.
Şimdi de bu sistemde hak aramaya çalışanlara üzülüyoruz.
Kadına karşı şiddetin önlenmesine yönelik çıkarılan yasalar ise aslında kadının hak ve özgürlüklerinin artırılması ve birey olarak farklı bir konuma getirilmesinden ziyade ailenin korunmasına yönelik.
Ne yazık ki yaptırım; ne olursa olsun bu kadınlarımızı geri getirmeyecek, öksüz bırakılan çocuklarımıza yaşatılanları unutturmayacak olsa da yeni bir acının eklenmesine de fırsat verdirmemeli.
Hiçbir açıklama yaşam hakkının elinden alınmasına, uğratılan şiddete mahal veremez.
Emine Bulut’un “ölmek istemiyorum” çığlıkları hepimizin kulağında.
Daha ne kadar sessizce atılan çığlıklar da toprak altında.
Ben bir hukukçu olarak söz veriyorum. Kadınlarımıza karşı yapılan haksızlıklara dur demek için elimden ne geliyorsa yapacağım.
Kaynakça
http://m.bianet.org/bianet/kadin/67412-kadin-ve-erkek-esitlik-ama-nasil
https://dergipark.org.tr/download/article-file/263365
[zombify_post]
Siz genç hukukçuların kadınlar için adaleti sağlayacağına inanıyoruz.Güzel fikirlerinizin ve girişimlerinizin gururla yanındayız.👏🏻
🙏🏻🤗